ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب
ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب بیماری های مختلفی برای پا هستند و مشکلات ناشی از برخی را می توان با استفاده از کفش مناسب حل کرد. در هر بیماری پا، احتمال دارد احتیاج به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص شود. که معمولا با بیماری دیگر متفاوت می باشد. اما خصوصیات مشترکی هستند که تمام کفش های طبی باید دارای آن باشند.
ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب
کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا ۱۰ برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.
کفی کفش طبی و رویه کفش طبی
کفی کفش طبی باید دقیقا مناسب با شکل و فرم کف و قوس کف پا باشد. بنابراین باید سبک، ضخیم و جذب کننده ی ضربه یعنی دارای خاصیت الاستیکی مخصوصا در ناحیه پاشنه هم باشد.
رویه کفش طبی بایستی انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد. چون باید توان انتقال سرما و گرما را به پا انجام دهد. بایستی پا نفس بکشد و تعریق نداشته باشد.
پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی ای از جنس چوب یا MDF، به هیچ عنوان پیشنهاد نمی گردد. حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. جنس چوب و MDF (ام دی اف) می‌تواند باعث آزار پاشنه پا گردد. همچنین باعث ایجاد درد در این ناحیه گردد. در حالی که پوشیدن کفش هایی با پاشنه و کفی هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ عنوان پاشنه و کف پا آزار و اذیت نمی گردد.
کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر باشد. اگر کفش شما بیش از حد تنگ است یا پاهایتان را فشار می دهد. خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد می گردد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ به وجود آید.
گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم موجب ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می گردد. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما به زور ندهد. و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را قبول نکنید.
کفش طبی مناسب
معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مطلوب برای انگشتان پا را دارا باشد. بدین معنی که انگشتان پای شما باید در فضایی قرار گرفته شوند که نه آنقدر تنگ باشد که روی هم بیفتند و فشرده شوند.همچنین نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد. که در این صورت محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نمی پذیرد. ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نگردد.
بدون دیدگاه