خصوصیات کفش طبی؛ کفش ارتوپدی

خصوصیات کفش طبی؛ کفش ارتوپدی  بسیاری از افرادی که به نوعی مشکلاتی در پای خود دارند به دنبال کفش های طبی هستند. بعضی ها هم هستند که هیچ ناراحتی در پای خود ندارند ولی میخواهند کفش مناسبی داشته باشند تا در آینده مشکلی در پای خود نداشته باشند.

بیماری های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات ناشی از بعضی را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد. در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید دارای آن خصوصیات باشد.

مهمترین خصوصیات کفش طبی یا ارتوپدی

• پنجه پهن و با ارتفاع
• کفی قابل تعویض
• پشتی سفت و محکم
• کف داخلی با شکل مناسب
• پاشنه مناسب
• کف قوسی شکل کفش
• سطح داخلی یکنواخت
• کفش نفس کش
• یقه و زبانی نرم

خصوصیات کفش طبی ارتوپدی

پنجه پهن و با ارتفاع

پنجه کفش مهمترین قسمت است. وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه و هالوکس والگوس را به وجود می آورد. انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای لازم را داشته باشند تا از هم باز بمانند و کمی به بالا و پایین تکان بخورند.و همچنین کفش های با پنجه گرد استفاده نمایید.

کفی قابل تعویض

کفشی انتخاب کنید که کفی قابل عوض کردن باشد. عوض کردن کفی اندازه و حجم کفش را کم و زیاد می کند تا وقتی پا ورم کرد بشود جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین نمود. وقتی پا عرق کرده و کفش را مرطوب می نماید کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش موثر است. کفش مرطوب احتمال ابتلا پا به بیماری های قارچی را دارد.

پشتی سفت و محکم

پشتی کفش بخشی از کفش می باشد که در پشت پاشنه پا قرار می گیرد. این پشتی بایستی سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش با شست خود بر روی آن فشار وارد کنید و اگر فرو نرفت پشتی محکمی دارد.

کف داخلی با شکل مناسب

کف کفش از داخل باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف پا است. وزن بدن داخل چنین کفشی به صورت مناسب بر روی تمام سطح کف وارد می گردد و پا در چنین کفی احساس راحتی دارد. مهمترین قوس کف پا قوس طولی آن می باشد. بنابراین کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد.

پاشنه مناسب

پاشنه کفش از بخش مهم است. کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه بلند هر دو ضرر دارد. اندازه پاشنه به صورت متعادل باید حدود ۱٫۵ تا ۴ سانتیمتر انتخاب شود.

کف قوسی شکل کفش

کف بیرونی کفش باید قدری قوس دار باشد تا وسط کفش پایین تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع برخورد پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی گردد.

سطح داخلی یکنواخت

با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش باید سطوح یکنواخت و قوس های نرمی در درون کفش را حس کنیم. این کفش ها در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست می رسانند.

کفش نفس کش

جنس رویی کفش باید به گونه ای باشد که تهویه داخل کفش درست انجام شود. این تهویه برای عرق نکردن پا واجب است.

یقه و زبانی نرم

یقه کفش جایی است که اطراف مچ پا را نگه می دارد و زبانی کفش برگه ای است که در زیر بندهای کفش گذاشته می شود. این قسمت های کفش باید حاوی پد ها و بالشتک های نرمی باشد تا فشار کمتری به پوست برسد.

( خصوصیات کفش طبی؛ کفش ارتوپدی )